Orthomoleculair
De term ‘orthomoleculair’ horen we meer en meer.
Maar wat betekent dit nu juist?
Orthomoleculaire geneeskunde wordt gedefinieerd als:
“De behandeling van een ziekte, door de organen te voorzien van de optimale moleculaire omgeving, in het bijzonder de optimale concentraties van stoffen die normaal in het menselijk lichaam aanwezig zijn”.
Jarenlang werd gedacht dat de meeste aandoeningen erfelijk waren, waar nu blijkt dat essentiële voedingstoffen hier een cruciale rol in spelen!
In de orthomoleculaire geneeskunde gaan we ervan uit dat de meeste ziekten en klachten kunnen worden genezen (en voorkomen) door het lichaam de juiste hoeveelheden voedingsstoffen te geven.
Het grote verschil tussen reguliere “gezondheidsadviezen” en orthomoleculaire adviezen
“Laat voeding uw medicijn zijn en uw medicijn uw voeding”.
Wist je dat dit de eed is die geneeskunde studenten aan het eind van hun studie afleggen aan Hypocrates?
Hypocrates is de grondlegger van de Westerse geneeskunde. Maar als je kijkt naar wat na al die jaren van deze eed is overgebleven, is dat bijzonder weinig. In de hele opleiding geneeskunde (van minimaal 6 jaar), wordt er ongeveer 60 uur besteed aan voeding.
Dit is in totaal 1,5 week. Ik vind dat verontrustend weinig.. Zeker als je naar de spreekkamer van de huisarts kijkt. Minimaal de helft van de patiënten komen met klachten die gerelateerd zijn aan leefstijl: voeding, ontspanning, beweging en slaap.
Het grootste verschil is dat er door de reguliere geneeskunde medicatie wordt gegeven als snelle “oplossing” van het probleem.
Orthomoleculaire adviezen gaan verder dan dat:
-
waar komt de klacht vandaan (wat is de oorzaak),
-
waarom heb je deze klacht,
-
wat heeft het specifieke orgaan aan (voedings)stoffen nodig om optimaal te kunnen functioneren?
Een orthomoleculair advies is dan ook nooit maar één advies, maar vaak een heel behandelplan met een dieetadvies, leefstijladviezen en soms ook supplementen.
Bij de huisarts loop je na 7 minuten naar buiten met een recept om je medicijnen op te halen.
Bij The Ki to more energy loopt je na MINIMUM anderhalf uur pas naar buiten, met een op maat gemaakt gezondheidsplan.
Een voorbeeld van het voorkomen van een ziekte/klacht met orthomoleculaire voeding
Neem nu het krijgen van een hazenlip.
Dit werd altijd gezien als “pech” of “waarschijnlijk erfelijk”.
Pas sinds een aantal jaar wordt door de gezondheidsraad het advies aan aanstaande moeders gegeven om extra suppletie van foliumzuur te nemen.
Het suppleren van foliumzuur verlaagd het risico op het krijgen van een baby met een open ruggetje of hazenlip met de helft! (Dit was al minstens 30 jaar bekend in de wetenschap voordat de gezondheidsraad dit advies naar buiten bracht).
Het risico op misvormde baby’s kan zeer waarschijnlijk nog verder worden teruggebracht met extra vitamine B6, B12 en het mineraal zink. De eerste aanwijzingen wijzen sterk in deze richting, alleen de gezondheidsautoriteiten vinden het nog niet volledig wetenschappelijk bewezen.
Ik vraag me hierbij dan af of het ethisch wel verantwoord is nog langer te wachten tot de wetenschap zover is. Waarom deze kennis achterhouden? Het gaat immers om lichaamseigen voedingstoffen die de aanstaande moeder nodig heeft om een gezonde baby ter wereld te brengen. Het gaat niet om medicijnen met lichaamsvreemde stoffen met allerlei vervelende bijwerkingen.
Simon Bishop, docent volksgezondheid en eerstelijnsgezondheidszorg, Bangor University schrijft het volgende:
Geelwortel (Kurkuma) staat vooral bekend als een ingrediënt in de Zuid-Aziatische keuken. Het voegt een warme, aardachtige smaak toe aan curry schotels. De laatste jaren krijgt het echter ook belangstelling wegens zijn medische eigenschappen.
Geelwortel wordt in veel Aziatische landen gebruikt als ontstekingsremmer of om het genezingsproces van wonden te versnellen. Maar nu zijn er steeds meer aanwijzingen dat kurkuma, een stof in geelwortel, ook helpt om je te beschermen tegen een reeks ziekten zoals reumatoïde artritis, hart- en vaatziekten, dementie en bepaalde soorten kanker.
Het bewijsmateriaal voor die gezondheidsclaims is niet volledig sluitend, maar overtuigt mij voldoende om elke ochtend geelwortel in te nemen bij mijn eerste kop koffie. Dat laatste is trouwens ook een gewoonte die misschien helpt om wat langer te leven.
Vitamine D, nog zo een mooi voorbeeld. In 2009 publiceerde het Journal of the American Geriatric Society dat 65-plussers met een lage vitamine D-bloedspiegel bijna tweemaal zoveel kans blijken te hebben om in een periode van zeven jaar te overlijden, vergeleken met ouderen met veel vitamine D in hun bloed!
En zo kan ik blijven doorgaan. Het komt er op neer dat de orthomoleculaire geneeskunde de ziekte voorkomt en behandeld door organen te voorzien van de optimale moleculaire omgeving. Deze is echter per persoon verschillend.